در اکثر موارد ، رنگ طبیعی دندانها در محدوده زرد – خاکستری روشن قرار دارد. دندان ها به طور طبیعی با افزایش سن تیره می شوند و ظاهر آنها می تواند تحت تأثیر تجمع لکه های سطحی حاصل از استفاده مواد مخدر و مصرف برخی غذاها یا نوشیدنی ها تغییر کند.
علاوه بر این، رنگ دندانها با رنگ پوست افراد نیز ارتباط دارد. مستقل از رنگ واقعی دندانهای خود، افرادی که پوست تیره دارند یا افرادی که از آرایش تیره استفاده می کنند ، به نظر می رسد که دندانهای روشن تری دارند.
اگرچه به طور طبیعی دندان ها هیچوقت کاملاً سفید نیستند، اما بسیاری از افراد لبخند روشن تری می خواهند. در پاسخ به این تمایل، طیف گسترده ای از گزینه های “سفید کننده” در دسترس مصرف کنندگان قرار گرفته است. این محصولات در دو دسته اصلی قرار می گیرند: سفید کننده های سطحی دندان و بلیچ دندان.
لازم به ذکر است که کارهای مربوط به سفید کردن دندان ها توسط پزشک به عنوان یک عمل زیبایی در دندانپزشکی شناخته شده است. این ادعاها باید دقیق باشد تا مردم را گمراه نکند. با این حال، تبلیغات اغراق آمیز و پر سر و صدایی ارائه شده است و طبیعتاً، نتایج حاصل از سفید کردن دندان ها ممکن است به اندازه ای که بیماران در ابتدا انتظار داشته اند تأثیر گذار نباشد.
سفید کننده های سطح:
در این محصولات برای بهبود توانایی محصول در از بین بردن لکه های سطحی از عمل ساینده استفاده می شود. بیشتر محصولات این دسته یا خمیردندان یا آدامس های جویدنی هستند. از آنجا که ساینده های مخصوص در این محصولات سفید کننده معمولاً فقط نسخه های دقیق تری از آنچه در خمیردندان های معمولی استفاده می شود ، بعید به نظر می رسد که باعث ساییدگی بیش از حد دندان شوند. با این حال ، اثربخشی این محصولات محدود به لکه های سطحی است و نباید از آنها به عنوان جایگزینی برای تمیز کردن حرفه ای استفاده شود.
بلیچ ها:
بیشتر محصولات بلیچینگ بر پایه پراکسید بوده و در واقع قادر به تغییر رنگ خود دندان هستند. با این حال، تمام تغییر رنگ دندان ها به درمان های سفید کننده دندان پاسخ نمی دهند. افرادی که برای سفید کردن دندان به کلینیک های دندانپزشکی مراجعه می کنند باید با دندانپزشک مشورت کنند تا علت تغییر رنگ دندان مشخص شود و پزشک تشخیص دهد که آیا روش بلیچینگ نتیجه مطلوب را خواهد داشت یا خیر. این مرحله مشاوره به ویژه برای بیمارانی که دارای دندان پر شده ، درمان کانال ریشه (عصب کشی) ، و یا لکه های بسیار تیره روی دندانهای قدامی هستند ، بسیار مهم است.
روش ها و محصولات مختلفی برای بلیچینگ در دسترس است. دندانپزشک شما یکی از این دو روش را برای سفیدتر کردن دندان های شما استفاده خواهد کرد:
بلیچینگ حیاتی (Vital)، که روی دندانهای “زنده” انجام می شود و در صورت لکه دار شدن و تیره شدن دندان ها با مواد غذایی، تنباکو و یا در اثر افزایش سن، می توان از این روش برای سفیدتر کردن دندان استفاده کرد.
بلیچینگ غیر حیاتی (Non-Vital)، که روی دندانهایی انجام می شود که دیگر “زنده” نیستند. اگر دندان شما به دلیل درمان مجرای ریشه تغییر رنگ داده است، سفید کردن غیر حیاتی می تواند رنگ پشت و روی دندان شما را روشن تر کند.
سه روش برای سفید کردن دندان ها وجود دارد. روشی که برای شما مناسب خواهد بود وابسته به تعداد دندان هایی است که نیاز به سفید شدن دارند، و اینکه به چه میزان رنگ دندان ها تغییر کرده است.
دندانپزشک شما ممکن است به شما پیشنهاد دهد:
- قرار دادن بلیچ خاصی بر روی دندان های لکه دار و استفاده از حرارت (یا حرارت و نور) برای فعال کردن بلیچینگ
- استفاده از یک محافظ دهانی که بطور منحصراً برای دندان شما ساخته می شود و و از بلیچ مخصوصی ساخته شده است و در ساعاتی از روز بر روی دندان ها قرار می گیرد.
- مسواک زدن با بلیچ مخصوصی که در خمیر دندان مخلوط شده است.
بلیچینگ فقط باید تحت نظر دندانپزشک انجام شود. بلیچینگ دندان تحت کنترل دندانپزشک ایمن و مؤثرتر است، اما روشهای جدید بلیچینگ حیاتی دندان در مطب، به ویژه روشهایی که در آن از لیزر و نور استفاده می شود، مورد ارزیابی علمی قرار گرفته اند.
بلیچینگ دندان خانگی در دسترس عموم مردم قرار دارد، چه از مراکز دندانپزشکی تهیه شود و چه از مراکز و فروشگاه های مختلف. مطالعات بالینی ایمنی و اثربخشی ژلهای سفیدکننده در منزل را در صورت استفاده مناسب تأیید می کند. حساسیت و تحریک دندان ها ممکن است در طول درمان سفید کننده ایجاد شود، اما این اثرات زودگذر هستند. از آنجا که این اثر سفیدی دندان ها دائمی نیست، اثرات طولانی مدت بلیچینگ دندان هنوز ناشناخته است و نیاز به تحقیق دارد. با این حال، بسیاری از افراد تحت درمان های دوره ای سفید کننده قرار می گیرند.
